Opis rośliny: Szczaw powoli wraca do łask, w szczególności w postaci zupy szczawiowej, która staje się ważnym punktem w jadłospisie. Dawniej oczywiście zbierano go na łąkach, obecnie o wiele lepiej jest po prostu uprawiać go we własnym ogrodzie – to rozwiązanie dużo bezpieczniejsze, ponieważ mamy kontrolę nad tym, co dzieje się z tak chętnie zjadaną rośliną. Warto, tym bardziej że uprawa szczawiu Lyońskiego nie jest trudna i udaje się nawet na kiepskich glebach, ponadto odmiana jest bardzo plenna.

Nazwa: szczaw zwyczajny Lyoński

Forma życiowa: bylina

Wysokość: Maksymalna wysokość szczawiu to 150 cm.

Ulistnienie: To dla smacznych, trochę kwaskowatych liści uprawia się szczaw. Ich kształt jest zależy od warunków uprawy, ale najczęściej bywa strzałkowaty. Liście posiadają bardzo zaostrzony koniec, są także dość długie. Na ich powierzchni łatwo można dostrzec bieg nerwów, a brzegi są mocno pofałdowane i ząbkowane. Wyrastają na długich ogonkach.

Pokrój: Roślina wytwarza silny korzeń palowy, z którego wyrastają rozety jadalnych liści.

Termin zbioru: Liście szczawiu zbiera się od kwietnia do czerwca oraz we wrześniu i październiku.

Zastosowanie: Szczaw to najważniejszy składnik zupy szczawiowej, ale nie tylko w taki sposób można go wykorzystywać. Można robić z niego konserwy lub dodawać do różnorodnych potraw. Czasami wykorzystuje się jako przyprawę. Wzrost popularności tej rośliny w ostatnim czasie jest związany z jego wartością odżywczą. Liście są cennym źródłem fosforu, potasu, wapnia, magnezu, żelaza i witaminy C, a w 100 gramach znajduje się zaledwie 23 kcal - jest to więc wspaniałe warzywo dla osób prowadzących zdrowy styl życia. W Polsce nie prowadzi się raczej uprawy szczawiu na dużą skalę, chociaż zdarzają się niewielkie plantacje, najczęściej jednak można zobaczyć go w przydomowych ogródkach.

Mrozoodporność: Roślina jest mrozoodporna, nie powinna przemarznąć pozostawiona na zimę w gruncie.

Stanowisko: Jest to jedna z najmniej wymagających roślin warzywnych. Nie ma wymagań dotyczących rodzaju gleby, można powiedzieć, że lepiej czuje się na jałowych, suchych podłożach. Udaje się i w słońcu, i w półcieniu, nie trzeba zapewniać mu także szczególnych warunków wodnych. W formie dzikiej rośnie wyłącznie na ubogich glebach.

Rozstawa: Szczaw wysiewa się w rzędach oddalonych od siebie o 30-35 cm. Po wschodach przerzedza się rośliny, pozostawiając je co 4 cm.

Nazwa łacińska: Rumex acetosa

Opakowanie zawiera 1 g wysokiej jakości nasion. Na jego tyle znajdują się informacje o zasadach uprawy szczawiu oraz terminie przydatności nasion do siewu.

Opakowanie zawiera około 1600 nasion. Wartość przybliżona +/-20%.
Może się nieznacznie różnić w zależności od partii, dostawy itp.