Nazwa łacińska: Ipomea pennata

Forma życiowa: Pochodząca z Ameryki Środkowej i Południowej roślina jednoroczna.

Pokrój: Roślina ozdobna, pnąca, powojowata, której charakterystyczną cechą budowy są pędy rozgałęziające się tuż nad ziemią i wijące, dorastające nawet do dwóch metrów wysokości.

Wysokość: Wilec wzrastając może osiągnąć nawet do 2m wysokości, dlatego zaleca się aranżowanie wilcowi różnego rodzaju podpór lub płotków, dzięki którym wzrastając i kwitnąć będzie  prezentował się okazale.

Ulistnienie: Liście wilca są zielone, szorstkie, owłosione o sercowatym kształcie.

Okres kwitnienia: Zaczyna kwitnąć dość późno, bo dopiero w połowie sezonu; najczęściej od połowy lipca do jesieni.

Rodzaj kwiatów: Roślina charakteryzuje się kwiatami o specyficznym, lejkowatym kształcie, które mogą przywodzić na myśl też trąbki. Są dość duże, osadzone na szypułkach. Wilec posiada specyficzną cechę dotyczącą kwiatów – lubi rosnąć na słonecznych stanowiskach, jednak chowa się od słońca poprzez zamykanie kielichów kwiatowych. Otwarcie kwiatu obserwujemy od wieczora do poranka, mniej więcej do godziny 10 lub 11 przed południem w dni słoneczne, później zaś kwiaty zamykają się, by ponownie otworzyć się wieczorem. W dni pochmurne wilec może pozostać w rozkwicie nawet do godziny 14, jednak później zamyka się, by otworzyć się ponownie dopiero na wieczór.

Kolor kwiatów: Szkarłatne; czerwone. Kolorystyka kwiatów wilca zazwyczaj nie jest jednolita, na koronie kwiatu możemy często zaobserwować przejścia od barwy ciemniejszej do jaśniejszej, smugi.

Stanowisko: Lubi stanowiska słoneczne i ciepłe, jednak kwiaty zamykają się przed światłem słonecznym w zenicie. Rośnie także w półcieniu, tam kwiaty pozostają otwarte odrobinę dłużej, jednak bez względu na wszystko wilec zamyka się o określonych porach dnia, nawet w dni pochmurne, gdy wydawałoby się, że powinien pozostawać otwarty z racji sprzyjających jego upodobaniom warunków. Wymaga gleby żyznej, wapiennej. Lubi wilgoć, należy go umiarkowanie ale regularnie podlewać.

Rozstawa: Wilec rozmnaża się z nasion. Może być wysiewany bezpośrednio do gruntu, najlepiej w sąsiedztwie płotów, barierek, balustrad lub altan, wskazane jest zapewnienie mu podpory, by po wykiełkowaniu mógł piąć się w górę. Nasiona można wysiewać na przełomie kwietnia i maja. Zalecana rozstawa to 30 x 30 cm. Jeżeli pragniemy, by roślina kwitła szybciej, należy wysiać ją do doniczek wcześniej. Po wykiełkowaniu należy siewki rozpikować – również do doniczek. Tak przygotowane sadzonki należy wysadzać do gruntu w drugiej połowie maja, najlepiej wraz z jak największą bryłą ziemi, w której się ukorzeniły.

Mrozoodporność: Roślina jednoroczna, nie jest mrozoodporna, nie zimuje.

Zastosowanie: Wilec szkarłatny wspaniale sprawdzi się jako roślina przykrywająca bądź osłaniająca. Jego cienkie łodygi oplatają się wokół ogrodzeń, balustrad, płotów czy ścian altan, a piękne, sercowate liście i intensywne w kolorze kwiaty stworzą przyjemną aurę, osłonią przestrzeń balkonową, tarasową lub altankową, jednocześnie ją zdobiąc, zapewnią prywatność lub delikatną osłonę przed słońcem.

Oferujemy sprzedaż nasion wilca szkarłatnego w paczkach o gramaturze 1g. Na opakowaniu zamieszczono wskazówki dotyczące uprawy roślin i informacje na temat okresu przydatności ich nasion do siewu.

Opakowanie zawiera około 38 nasion. Wartość przybliżona +/-20%.
Może się nieznacznie różnić w zależności od partii, dostawy itp.