Wśród budzącego się do życia ogrodu nie powinno zabraknąć eterycznych kwiatów sasanki. Ta urocza bylina, odziana w aksamitne srebrne futerko, choć nieduża rozmiarem kryje w sobie niezwykłe piękno. Niebieskie, dzwonkowate kwiaty są nieszablonowe i urocze. Opłaca się zrobić, chociaż niewielką przestrzeń i posadzić tą miłą w widoku i dotyku roślinę.

Nazwa: Sasanka zwyczajna

Nazwa łacińska: Pulsatilla vulgaris

Forma życiowa: Bylina. Zimuje w postaci kłączy.

Wysokość: jest uzależniona od wielu czynników. Średnio jest to 20-30 cm

Rodzaj kwiatów: Standardowo są to spore pojedyncze kwiaty. Rozkwitając, przybierają dzwonkowaty kształt, ale z biegiem rozwoju rozchylają się coraz bardziej. Rozpostarte kielichy ukazują całe morze żółciutkich pylników z miotełkowatym znamieniem słupka na samym środku kwiatu. Zazwyczaj płatków jest sześć.

Kolor kwiatów:  prezentowana sadzonka będzie rozkwitała niebieskimi dużymi kwiatami o złotych środkach.

Okres kwitnienia: Marzec-maj. Występuje słabe kwitnienie wtórne późnym latem, ale nie jest to pewnik.

Ulistnienie:  Sasanki posiadają liście odziomkowe, z ogonkami. Budowa jest pierzastosieczna lub palczasto sieczna. Owłosione na całej powierzchni. Zebrane w różyczki. Mocno powcinane.

Pokrój:  Kępiasty o niskim ulistnieniu, nad którym górują pędy kwiatostanowe.  

Zastosowanie:  nie tylko kwiaty są zaletą tych roślin. Oczywiście mają one niepodważalna wartość dekoracyjną, ale cała roślina gęsto pokryta warstwą puszku jest odmienna od standardowych gatunków. Jeszcze inną zaletą są pióropusze kulistych owocostanów. Takie zestawienie czyni z sasanki nie tylko typowy okaz do ogrodu skalnego. Stanowi wspaniałe połączenie z tulipanami i cebulicami. Podkreśli urodę budowli ogrodowych. Będzie interesującym komponentem do grup drzewiasto-krzewiastych. Rekomenduje się sadzenie oddzielnych dużych grup sasanek. Nadaje się na obwódki mieszane, alpinaria, skalnik i pod kamienne murki.

Mrozoodporność: Bez szwanku przezimuje w gruncie.

Stanowisko: Lekko zacienione, ale lepiej słoneczne z wapienna suchą glebą.  Musi być dobrze zdrenowana, nieco piaszczysta. Dobrze znosi susze i potrzebuje tylko niewielkich dawek w okresie największego niedostatku.

Rozstawa: Przewiduje się odległości 30 × 30 cm.