Nazwa łacińska: Petroselinum crispum

Forma życiowa: Roślina dwuletnia, w Polsce najczęściej traktowana jako jednoroczna i uprawiana na zbiór korzeni.

Pokrój: W pierwszym roku uprawy pietruszka wykształca nać złożoną z rozety liści oraz korzeń spichrzowy, który wykształca się z grubiejącego podczas wzrostu korzenia palowego. W drugim roku uprawy roślina wykształca sztywne i zielone łodygi, na końcach których zakwitają kwiaty. Po ich przekwitnięciu można zebrać nasiona pietruszki.

Ulistnienie: Liście intensywnie zielone, zebrane w rozetę, potrójnie parzystodzielne. Wyrastają z korzenia palowego w części nadziemnej. Są bardzo aromatyczne, stanowią cenną przyprawę do potraw. Mają wysoką zawartość witaminy C, są bogate także w witaminy B1 i B2. Zawierają także wapń, żelazo i fosfor.

Korzeń: Są białe, średnio długie, mają cylindryczny kształt. Skórka jest gładka, a zawarty pod nią miąższ jest biały i bardzo aromatyczny.

Termin plonowania i zbiorów: Pietruszka Ołomuńcka może być wysiewana wczesną wiosną, można ją wówczas zbierać latem. Można także zastosować siew ozimy w terminie od września do listopada.

Zastosowanie: Roślina doskonała do zup i sosów, które przyprawia swoim intensywnym aromatem. Z korzenia można przyrządzić także puree, natka może być zaś bazą pietruszkowego pesto. Można ją także suszyć, przechowana w ten sposób może również być dodawana do zup i sosów, a także dań mięsnych. Mrożenie liści również im nie szkodzi, nie tracą one wówczas walorów aromatycznych ani koloru.

Mrozoodporność: Pietruszka jako roślina klimatu umiarkowanego dobrze znosi spadki temperatur. Nasiona rozpoczynają kiełkowanie w temperaturze 2-3 stopni Celsjusza, a młode siewki mogą znieść mróz nawet do -9 stopni Celsjusza, są więc bardzo odporne na chłód. Wyrośnięte korzenie mogą zimować w glebie, należy jesienią przykryć je warstwą liści.

Stanowisko: Najlepszym stanowiskiem dla pietruszki Ołomuńckiej będzie miejsce słoneczne. Gleba powinna być żyzna, próchnicza i dostatecznie wilgotna, głęboko uprawiona i o dobrej strukturze. Odczyn gleby powinien być obojętny. W fazie grubienia korzeni roślina potrzebuje więcej wilgoci w glebie, ponieważ jej niedobór doprowadza do drobnienia i rozwidlania korzeni. Nieodpowiednie dla pietruszki są gleby łatwo zaskorupiające się, zbyt wilgotne oraz zbyt luźne.

Rozstawa: Nasiona należy wysiewać w rzędach, w odstępach 30-40 cm. Odległość między roślinami powinna wynosić około 3-4 cm, by mogły swobodnie wzrastać. Dlatego przy zbyt gęstych wschodach, niezbędne jest przerywanie siewek.

Opakowanie zawiera 500 g nasion pietruszki Ołomuńckiej oraz informacje o terminie ich przydatności do siewu i ogólnych zasadach uprawy rośliny.